De geschiedenis van Pistool & Revolver Bufallo's

Volgens Nestor Van Den Bossche, stichtend voorzitter, werd er reeds gestart met schieten in 1963. De onderliggende reden was dat hij en Clement Van Hoecke zich niet konden meten tegen Prosper Van Kerkhove bij het kaart- en vogelpikspel. Iemand had een luchtgeweer en pluimpjes meegebracht naar het café en de drie heren probeerden het uit op een opgehangen doek in de feestzaal van het café. Het duurde dan ook niet lang voordat de “kijkers”, met onder andere Michel Van Vijle, Willy Cobbaert en Remy De Meyer, zich aangetrokken voelden en ook meegingen in het schietgebeuren. Vrij snel werd er overgegaan naar luchtgeweer met loodjes en de meesten kochten een eigen wapen bij Hermen, winkelier in de hoogstraat. Nestor echter liet, door zijn broer die officier was bij het Belgisch Leger in Duitsland en na herhaaldelijk aandringen, een Walther meebrengen. Met deze geweren werd toen naar een prang gevuld met gaaikens of kaarten geschoten. Na een paar jaar oefenen werd er in 1968 besloten zich aan te sluiten bij het Gewestelijk verbond Ename. Een vereiste om in het verbond te mogen schieten was een clubnaam. Na veel nadenken en pintjes drinken kwam Michel Van Vijle met de naam “Buffalo´s” op de proppen. Hij haalde zijn inspiratie bij de toenmalige circus-attractie Buffalo Bill die te paard in de circusarena naar balonnetjes schoot ter vermaak van het publiek. De stichtingsvergadering werd gehouden in café/feestzaal “Egmont” met als stichters-leden Nestor Van Den Bossche, die het voorzitterschap op zich nam, Prosper Van Kerckhove (secetaris) en Clement Van Hoecke (penningmeester). Enkele van de eerste leden waren Michel Van Vijle, Remi De Meyer, Willy Cobbaert en Olga, echtgenote van voorzitter Nestor. Later kwamen daar onder anderen nog de gebroeders Bogaert, Paul Pot en Marcel Florin bij. Begin jaren zeventig draaide de club op een laag pitje. Daar kwam in 1975 verandering in met de aansluiting van duo Christiaan Seeuws en Marcel De Groote en echtgenotes. Onder impuls van dit viertal stevende de club af naar, tot dan nog, ongekend succes. Richard Bisschop, Jan Pappens, Eric Mejor, Marc Cabernel en Georges Diependaele sloten zich ook aan en samen met de leden van het eerste uur werd er besloten tot aansluiting bij het “Koninklijke Verbond Der Belgische Schuttersverenigingen. Omdat het merendeel van de wedstrijden in het Gentse en ´s avonds op weekdagen plaatsvonden was “de leute” (plezier) er snel af en was het moeilijk om aan het vereiste aantal schutters te komen laat staan wedstrijden te winnen. Er werd een eigen verbond opgericht samen met twee Brakelse en twee Geraardsbergse clubs wat de schutters letterlijk en figuurlijk dichter bij elkaar bracht.

1978, Yvonne Baeyens sloot haar cafédeur om op pensioen te gaan en van de rust te genieten op haar appartement in de Wolvenstraat. De nieuwe uitbaatster, die van het café een wassalon maakte, zag het niet zitten om haar zaal ter beschikking te stellen om er niets aan te verdienen. Huur kon de club zich niet permitteren dus werd er uitgekeken naar een nieuwe locatie. Na rondvragen bij Clement Roman, Yvan Braems en “De Witte Poort” kwamen de bestuursleden uiteindelijk terecht bij Richard Van Durme en het openluchtzwembad van Bevegem? Waar achter “de Chalet” een zaaltje was gebouwd door de Stad Zottegem om aan boogschieten te doen. Door het afhaken van de Brakelse clubs en overstap van De Vrijschutters Geraardsbergen naar het Belgisch Verbond stierf het eigen verbond een stille dood. Er werd een vergunning aangevraagd en verkregen om ook met .22 Long Rifle te schieten in het nieuwe onderkomen. Omdat er goeie schutters andere oorden opzochten en anderen er definitief mee kapten daalde het ledenaantal terug naar af. Tot, in 1986, de toenmalige ondervoorzitter John Van Geert (basketlegende in het toenmalige Zottegem) op het idee kwam om een uitbreiding aan te vragen voor vuistvuurwapens (pistool en revolver). Commisaris Bourdeaud´hui werd erover aangesproken en zag meteen het voordeel om er zijn eigen politiecorps ook te laten oefenen. Samen polsten ze bij de gemeentelijke overheid die bereid werd gevonden de nodige fondsen uit te trekken om de “schietstand” aan te passen aan de nieuwe reglementering en voorschriften voor schietstanden (VLAREM). Na deze aanpassingen steeg het ledenaantal spectaculair.

1989, na onoverbrugbare meningsverschillen en financiële perikelen scheurden John Van Geert, Christiaan Seeuws en Michel Van Vijle zich van de bestaande club af en richten, gesteund door o.a. Roland Plasschaert, Jo Van Vijle, Willy Heuwelx en Marc Nottebaert, een nieuwe club op: Pistool en Revolver Buffalo´s Zottegem. De “oude” club, met name karabijnschuttersclub De Buffalo´s, werd verder gezet door de famillie De Groote en Daniël Van Herzele maar die samenwerking was geen lang leven beschoren. Door een eerlijk en gezond beleid te voeren kreeg Pistool en Revolver Buffalo´s Zottegem wind in de zeilen waardoor het ledenaantal van 37 in 1989 groeide naar ruim 75 in 1995.

1996, door het hoge aantal leden besloot het toenmalige bestuur om de club om te vormen tot een vzw. Het kapitaal, in de voorbije 6 jaar opgebouwd met lidgelden en sponsoring, en de andere bezittingen werden integraal overgemaakt aan de vzw. De raad van beheer: Raf De Tandt, Danny Brackenier, Roland Plasschaert, Etienne Vander Linden, Geert Soetaert en Pierre Speleers verkozen de beheerders John Van Geert tot voorzitter, Christiaan Seeuws tot secretaris-penningmeester en Michel Van Vijle tot ondervoorzitter. Het ledenaantal bleef gestaag toenemen en in 1999 werd de kaap van 100 leden overschreden, leden die naast de wettelijke bepalingen geen enkele verplichting hebben naar de club toe.

2008, 40 jaar na de oprichting werd er feest gevierd. Meer dan honderdtwintig uitnodigingen gingen de deur uit. De oprichters, (ex) bestuursleden, (ex) sponsors en leden met meer dan 10 jaar lidmaatschap op de teller werden mét partner gratis uitgenodigd. Leden met meer dan vijf en minder dan 10 jaar lidmaatschap betaalden enkel voor de partner een kleine bijdrage. Het jubileumfeest, een “walking dinner” werd tot in de puntjes verzorgd door toenmalig sponsor restaurant De Kring, Willy Van Wijnendaele, op de markt in Zottegem. Door de jaren heen waren er kleine verschuivingen in de bestuurssamenstelling, er gingen mensen weg, anderen kwamen erbij zodat de club degelijk kon blijven draaien en de diensten verzekerd bleven.

2010, Christiaan Seeuws, sinds jaar en dag secretaris-schatbewaarder en samen met voorzitter John Van Geert de drijvende kracht achter de club, overleed onverwacht in november van dat jaar nadat hij de ongelijke strijd tegen dé ziekte van deze tijd verloor. Dit had zo een impact dat er zelfs even werd overwogen om de club op te doeken en het vermogen te schenken aan goede doelen omdat niemand bereid werd gevonden binnen het bestuur de zware taak over te nemen. Uiteindelijk gaf Geert Van overmeiren zich gewonnen, nood breekt wet, en gaf toe om Chris op te volgen als secretaris-schatbewaarder en de club verder uit te bouwen.

Na jaren vragende partij te zijn geweest voor een renovatie/vernieuwing en uitbreiding van 15 naar 25 meter voor de stedelijke schietstand, waarbij dit telkens uit de boot viel om begrijpelijke budgetaire redenen was het eind 2011 bingo. De politie, die al geruime tijd ook gebruikmaakte van de stedelijke schietstand voor de wettelijke schiet- en parcourtrainingen, kon, na het afkeuren van de stedelijke schietstand omwille van de strenge Vlarem-wetgeving, lokaal niet meer trainen. Dit bracht dermate veel “verloren” transporturen van en naar de schietstand in Aalst met zich mee dat ook de politiecorpsen efficiënter konden werken indien er een nieuwe schietstand werd opgetrokken. Eerst werd een complete renovatie vooropgesteld maar uiteindelijk ging het volledige gebouw tegen de grond en werd de nieuwe schietstand van nul opgebouwd. 2012, om de leden niet in de kou te laten staan werd een overeenkomst gesloten met de Vrijschutters uit Geraardsbergen om twee maal per maand de Geraardsbergse schietstand af te huren om onze leden de kans te geven om hun wettelijk bepaald aantal schietbeurten te halen.

2013, de nieuwe schietstand is een feit. De binnenafwerking echter was, zoals overeengekomen met het stadsbestuur, ten laste van de twee schuttersclubs die er zouden gebruik van maken. De twee clubs, die zoveel jaren geleden een gemeenschappelijke oorsprong kenden, sloegen de handen in elkaar om de binnenbekleding, automatisch cibeltransport van 10, 15 en 25 meter, de vuurlijn (individuele schiethokken) e.d. in elkaar te steken en het kostenplaatje te delen. In 2014 zet voorzitter John Van Geert zette een stap opzij ten voordele van Etienne Vander Linden die de nieuwe voorzitter werd, al stond ook hij niet te springen om deze taak op zich te nemen maar besloot toch er volledig voor te gaan. John Van Geert blijft echter voorzitter van de beheerraad en een aanspreekpunt voor alles wat de club aanbelangt, hopelijk mogen we nog lang beroep doen op zijn kennis van zaken. 2016, na de aanschaf vorig jaar van een nieuwe kluis en laptop, en twee nieuwe frigo´s dit jaar willen we blijven evolueren vandaar de opstart van deze (onze) website.

Door de jaren heen evolueerde het bestuur tot zijn huidige samenstelling en ondersteund door de talrijke leden wil het verder blijven werken aan de toekomst van de club, waar het aangenaam is, en van het sportschieten.